کرونا، غول جدید بچه ها!
به گزارش بلاگ پو، این روزها هر کجا که می روید نام کرونا به گوشتان می خورد؛ ویروسی همچنان مبهم و مزاحم که آوازه اش گوش مردم دنیا و خصوصا کشورمان را کَر کرده است. اگر در خانه بمانید و جایی هم نروید، کافی است دکمه تلویزیون را روشن کنید یا برای مدتی سرتان در گوشی موبایلتان باشد تا همه جا رد پای آن را ببینید.
ویروس کرونا این روزها علاوه بر سلامتی انسان ها، ابعاد دیگری از زندگی را هم تهدید می کند؛ از شرایط اقتصادی گرفته تا سلامت روح و روان و در این بین بچه ها به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه که تنها توان درک لایه های روبنایی اتفاقات را دارند، بیش از دیگران آسیب می بینند؛ بچه های که باور می کنند جایزه زیر بالشتشان را فرشته خوبی ها گذاشته و اسباب بازی گمشده محبوبشان را غول قصه ها خورده است، تصور کنید که چه خیالاتی برای کرونا نمی کنند و چه قصه هایی که نمی بافند!
حتما در روزهای اخیر ویدئوهایی از بچه های را دیده و یا شنیده اید که مقابل دوربین اغلب با چشمانی بهت زده و گریان از غولی به نام کرونا می گویند؛ تصاویری که با بی توجهی کامل به قوانین اخلاقی استفاده از فضای مجازی، گاه به قصد جلب توجه و گاه صرفا با هدف تفریح و خنده در فضای مجازی منتشر می شود.
حالا پرسش اینجاست؛ وظیفه رسانه ای مانند صداوسیما و برنامه های کودک این رسانه در شرایطی چنین بحرانی چیست؛ خصوصا که این روزها بچه ها محکوم به ماندن در خانه ها هستند و از اغلب حقوق طبیعی شان مانند مدرسه رفتن، تفریح، ورزش و ... محرومند.
در این راستا خبرنگار بخش رسانه خبرنگاران صحبتی داشته با یکی از پیشکسوتان حوزه کودک و نوجوان که مدتی است در تلویزیون حضور نداشته است. در این گفت وگو مجید قناد یا همان عمو قناد معروف از دغدغه ها و گله هایش گفته است.
باید از مدیران و مسوولان بپرسید که چه کارهایی در حوزه کودک انجام داده اند و چقدر از قدیمی ها و کارکشته های این حوزه استفاده می کنند!
کلمات بالا نخستین اظهار نظری است که در این زمینه از سوی قناد مطرح می شود. وقتی می فهمد برای چه موضوعی به او زنگ زده ایم، صحبتش را با جملات بالا شروع می کند و چنین ادامه می دهد: کجایند آن آدم های حرفه ای که عمرشان را برای این کار گذاشتند؟ چرا از این ها استفاده نمی شود؟ نگویید خودشان نمی آیند چون صداوسیما خانه آن هاست.
مجید قناد می گوید: در حال حاضر تنها سرگرمی بچه ها تلویزیون است. نه پارک می توانند بروند و نه جاهای دیگر، فقط تلویزیون را دارند. باید همتی بشود و نیروها را جمع کنند و ببینند برای بچه ها چکار می توان کرد.
این هنرمند باسابقه حوزه کودک، از گذشته ها می گوید و اینکه چطور در زمان بمباران ها برای سرگرمی بچه ها برنامه می ساختند و تمام تلاششان را می کردند تا بچه ها از فضای جنگ دور باشند.
او درباره برنامه های کودک آن زمان یادآور می کند: در زمان جنگ و بمباران من و همکارانم در گروه کودک و نوجوان، سعی می کردیم برنامه هایی بستزیم تا ترس بچه ها بریزد و و نگران نباشند. برنامه هایی مثل هادی و هدی، هاچین و واچین، از مدرسه تا مدرسه و بازی شادی تماشا برنامه های خوبی بودند که در آن زمان پخش می شدند و آنقدر بچه ها را سرگرم می کردند که جنگ را نبینند.
در آن زمان ما در سرگرم کردن بچه ها پیروز بودیم و بچه های آن زمان الان در رأس امورند؛ بعضی معلم هستند و بعضی دیگر پزشک شده اند.
مجید قناد یکی از دلایل ترس بچه ها را صحبت های بزرگترها در خانه می داند و درباره نقش تلویزیون برای کاهش این نگرانی می گوید، الان تمام حرف های بزرگترها در خانه درباره کرونا و بیماری است و بچه ها مثل آینه همه چیز را منعکس می کنند. در این شراط تلویزیون می تواند آنها را شاد نگه دارد تا آن ها از نگرانی های جامعه فاصله بگیرند. تلویزیون باید یک مقدار حرکت کند و برای بچه ها کاری بکند. شاید گزارش ها و گفت وگوهای شما خبرنگاران بتواند مسوولان را به حرکت بیندازد تا به فکر بچه ها بیفتند.
قناد سپس درباره علت حضور کم رنگش در تلویزیون، اینگونه توضیح می دهد: حضور ما در تلویزیون اسپاسر می خواهد و اغلب اسپانسرها بانک یا همراه اول هستند که به درد بچه ها نمی خورد و نمی توان پولی با آن به دست آورد. اسپانسر وقتی سرمایه می گذارد انتظار دارد پولش برشود. در این شرایط خود شبکه باید سرمایه بگذارد.
او در پایان تصریح می کند: در حال حاضر دائما کارتون های تکراری و قدیمی از تلویزیون پخش می شود؛ در صورتی که ایده ها در حوزه کودک زیاد است.
منبع: خبرگزاری ایسناپریها: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.
مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری