گفت وگو با حدیث میرامینی، میترای هیات مدیره - بلاگ پو

میرامینی سال گذشته با ایفای نقش نگین در مجموعه در جست وجوی آرامش، سیمایی جدید از خود به نمایش گذاشت و در نقش دختری با مسائل مختلف خانوادگی و اجتماعی و بعد روانی، در کنار بازیگران بزرگ این مجموعه چون مهدی هاشمی و داریوش فرهنگ خوش درخشید. او بلافاصله بعد از بازی در این سریال با هیات مدیره مهمان خانه ها شد؛ سریالی مناسبتی و نوروزی که داستانی شیرین دارد و در فضایی نزدیک به طنز روایت می گردد. میرامینی در گفت وگو با جام جم، از تجربه بازی در نقش میترای هیات مدیره می گوید.

گفت وگو را از اینجا آغاز کنیم که به نوعی می توان گفت هیات مدیره اتفاق متفاوتی در کارنامه کاری تان محسوب می گردد. شما پیش از این بازی در سریال های تلویزیونی مختلف و با فضاهای گوناگون را تجربه نموده بودید، اما میترای هیات مدیره صندلی دیگری دارد و به شکل ویژه تری نسبت به بازی های قبلی تان دیده می گردد. او شخصیت اصلی و محوری ماجراست و حضوری کلیدی در قصه دارد. از این تجربه بگویید.

البته من بازی در نقش اصلی یک مجموعه تلویزیونی را پیش از این در شب می گذرد به کارگردانی راما قویدل تجربه نموده بودم، اما متاسفانه این تجربه خوب دیده نشد. به طور کلی این طور می توانم بگویم از ابتدای کارم همواره کوشش نموده ام در قالب نقش هایی خاص بازی کنم و در مورد حضور در پروژه ها هم همواره سختگیر بوده ام. با این حال قبول دارم همه آدم ها در کارنامه کاریشان یکی دو تجربه ناموفق هم دارند یا در نقش هایی که علاقه نداشته اند بازی نموده اند؛ برای مثال مجموعه زعفرانی برای من چنین حسی دارد. نمی گویم آن کار، بدی بود. منظورم کم بودن نقش است. جدای از آن، نقش هایی که در مجموعه هایی چون شب می گذرد، دلنوازان، همه چیز آن جاست یا در جست وجوی آرامش ایفا کردم، همه را ویژه می دانم که هرکدامشان جای کار داشتند.

بر این اساس می توانیم این طور بگوییم که معیارتان در انتخاب پیشنهادات، متمایز بودنشان با نقش های قبلی است؟ بعد از تماشای بازی تان در مجموعه در جست وجوی آرامش و هیات مدیره احساس می کنم تصمیم گرفته اید راستاتان را در فضای بازیگری عوض کنید و با رویکردی جدید پیش بروید.

برای یک بازیگر، تنها بازی کردن در نقش های مختلف و متفاوت از هم است که می تواند پویایی به همراه داشته باشد. با این حال نمی توانم خودم را در شرایطی بگذارم که بگویم الا و بلا من فقط فلان نقش را می خواهم و حتی به صرف کلیشه شدن، ترجیح می دهم فقط نقش یک بازی کنم. نه! از این رویکرد دوری می کنم. دوست دارم نقش های مختلف و متفاوت و خوب بازی کنم. حتی نقش نگین در جست وجوی آرامش که جای کار و پرداختن داشت هم باز در فیلمنامه ای مردم محور ترسیم شده بود.

شخصیت میترا از دید خودتان چه ویژگی هایی دارد؟ چه خصوصیاتی را خودتان برای باورپذیری بیشتر به او افزودید؟

میترا بر خلاف نگین، مثبت و ساکن و آرام است و جنس چالش هایش فرق می نماید. کار کردن با مازیار میری (کارگردان هیات مدیره) تجربه ای لذت بخش است؛ چرا که او سرشار از انرژی است و همواره به خودشان هم می گویم این فضای محبت آمیز حاکم بر پشت صحنه، گاهی موجب می گردد فراموش کنم او کارگردان است! بله؛ شخصیت میترا هم تا حدی در راستا همین گپ زدن ها و صحبت کردن ها به ثمر نشست؛ چرا که کلیت او در فیلمنامه تعریف شده بود. یکی از ضعف هایی که امروزه در مجموعه ها با آن روبرو هستیم، این است که فیلمنامه ها از اواسط کار دچار افت می شوند و رو به تکرار می روند. آقای میری بسیار روشن و محبت آمیز تغییرات را می پذیرفتند و باهم گپ می زدیم. اگر من به عنوان بازیگر نقش میترا گمان می کردم او در فلان صحنه باید فلان حرکت را داشته باشد یا فلان دیالوگ را بگوید، با ایشان مطرح می کردم و آقای میری هم به قدری به من اطمینان داشتند که تغییرات را می پذیرفتند.

شخصیت میترا چقدر به حدیث میرامینی شباهت دارد؟

به عقیده من هر آدمی که شغلش بازیگری است، برای بازی در هر نقش از بانک عاطفی خودش چیزهایی وام می گیرد. هر بازیگری هزاران جهان در دل و هزاران شخصیت در وجودش دارد. من هر شخصیتی را که بازی می کنم به نوعی لمس نموده و تخیل می کنم و برای مثال اگر قرار باشد شخصیت یک قاتل را ایفا کنم، از خودم می پرسم اگر حدیث قاتل بود، چه کار می کرد و چه رفتاری داشت؟ به این قضیه فکر می کنم چطور برای ترسیم درستش یاری کنم. در واقع شخصیت را به خودم نزدیک می کنم تا از فرم کلیشه ای اش خارج گردد و نقش ها را در وجود خودم جست وجو می کنم.

همان طور که خودتان هم اشاره کردید، هیات مدیره فیلمنامه ای زنانه دارد و ما حتی میترا را با دیگر شخصیت های زن، بیشتر از تعامل با همسرش می بینیم. روابط این جمع زنانه در پشت صحنه کار به چه صورت بود و چقدر برای ترسیم بهتر فضا به هم یاری می کردید؟

عموما در مجموعه ها شاهدیم شخصیت های زنان به شکلی تیپیکال در قالب هایی چون خانه دار و... ترسیم می شوند و هیات مدیره بر خلاف چنین رویکردی، طیف زنان مختلف را کنار هم چید.

خودتان چقدر این شخصیت ها را شبیه به زنان واقعی جامعه می دانید؟

قبل از هر چیز باید بگویم واقعا پشت صحنه بی نظیری داریم و از آن لذت می برم. بازی در مجموعه های زنانه واقعا خوش می گذرد و دوستان همه آن قدر حرفه ای هستند که قبل از آغاز فیلمبرداری هر سکانسی با هم صحبت می کنیم و نظر می دهیم. این فضای محبت آمیز، به نظرم در خروجی ماجرا هم تاثیر گذاشته است. حتی موقعیت طنز و فانتزی را که در فضای سریال وجود دارد رعایت می کنیم و اگر بعضی شخصیت ها اگزجره هستند، باز نمی خواهیم این طور بگوییم که همه زن ها فلان شخصیتی دارند. ما بعضی ویژگی ها را غلو شده تر از چیزی که ممکن است واقعا در جامعه وجود داشته باشد، نشان می دهیم. همه حرفمان این است که باید پذیرش داشته باشیم و نشان بدهیم وجود تعامل در جامعه چقدر ضروری است. می خواهیم به مردم بگوییم با هم معاشرت داشته باشند و هر کسی را با هر ویژگی که دارد، بپذیرند.

از بازخوردهای مخاطبان بگویید. آنها نسبت به تماشای مجموعه چه نظری دارند؟

سال ها پیش جمله ای از آقای خمسه شنیدم که در خاطرم ماند. ایشان می گفت بهترین راه برای این که چیزی را که خودت به آن معتقد هستی به مردم بقبولانی، خودزنی است. به هر حال برای انجام کار ماه ها وقت گذاشته ایم و طبعا نتیجه برایمان مهم است. اگر قرار بود این مجموعه چنین رویکردی داشته باشد که مثلا زن ها همه فضول باشند، شخصا حضور در آن را نمی پذیرفتم. پیشنهاد می کنم در مورد هیات مدیره، ظاهر را رها کنیم و حرف پس پرده اش را بچسبیم.

ما در این مجموعه مسائل و معضلات جامعه را در مقیاسی کوچک تر (یک ساختمان مسکونی) نشان می دهیم؛ جامعه ای که در آن افراد مختلف با نگاه و روینمودهای مختلف و خصوصیات متفاوت کنار هم جمع شده اند و این دگرگونی نظراتشان، باعث از هم پاشیدن جامعه نمی گردد. همه کوشش می نمایند مسائل حل گردد و این بدوی ترین و اصلی ترین اصل یک جامعه است. ما حتی سعی نکردیم که آدم ها را بخندانیم؛ فقط مسائل را در موقعیتی طنز به نمایش درآوردیم و این از جمله جذابیت هایی بود که هنگام خواندن فیلمنامه، خودم را نسبت به مجموعه جلب کرد. شاید عده ای ابتدای تماشای کار این رویکرد را درک نمی کردند و مثلا برایشان سوال بود که چرا شخصیت ها چنین خصوصیاتی دارند و این طور دیالوگ می گویند، اما طی مرور زمان متوجه رویکرد مجموعه شدند و آن را درک کردند.

پریها: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری